Na een jaar in noord oost Groningen is de Zeewind weer thuis. Na een poging in Farmsum de kant op te gaan en daarvoor was alles in gereedheid gebracht. Maar het liep het een beetje anders. De kraan bleek niet opgewassen tegen deze ijzeren dame. De Zeewind was een maatje te groot. Dus de bok weer afgebroken en terug naar Numansdorp gebracht.

In deze week (11-15 oktober) was het oorspronkelijk de bedoeling geweest om de boot naar huis te varen, maar eind september was het prachtig weer en wind waaide uit het noord oosten. Probleem was alleen dat er geen snelheid in het schip kwam. Mijn vermoeden was dat ik een grote hoeveelheid mosselen en zeepokken meesleepte. Na een hele langdurige tocht via Vlieland kwam ik in den Helder. Hier werd ik geholpen door Jeroen de havenmeester die zijn contact met de scheepswerf inzette. Al de andere dag om 8.30 was ik daar welkom. Suus stond me al op te wachten en ik kon gelijk de scheepslift invaren.

Een goed half uur later was de Zeewind ontdaan van een dikke wollen deken van aangroei. Ik kon direct weer zee op en mijn reis voortzetten. De snelheid was weer terug.

Via IJmuiden naar Scheveningen, hier trof ik de GOOGLE auto en nu staat de Zeewind op streetview.

Maar toen? hoe verder? Van Scheveningen naar Numansdorp kan via meerdere wegen. Door de gesloten Haringvlietbrug was het even een puzzeltje. Met een noord oosten wind leek het mij haalbaar om via de Nieuwe Waterweg naar het Hollands Diep te zeilen. Samen met de grote zeevaart de rivier op. Het is heel goed te doen maar de wind moet wel uit de goede hoek komen.

Uiteindelijk door de Kil naar het Hollands Diep om eindelijk weer vast te maken aan de gele boei voor het huis. De Zeewind is weer thuis.

6 november wordt er opnieuw een kraan gehuurd van een ander kaliber. Komende winter weer veel te klussen en gaan we het gevecht tegen de roest weer aan.