Dachten we dat in de vorige blog het feest afgelopen was in Camarinas. Op de dag dat Marlies naar Muxia gewandeld was ging de hele feestvloot precies naar Muxia.  Dus ik ben er met de kleine rubberboot achteraan gevaren en zijn we samen terug gevaren. Of dit helemaal verantwoord was laten we maar achterwege. Leuk was het wel. (Foto’s rechts)

Van Muxia zijn we verder gegaan en hebben bijna alle Ria’s in noord Spanje bekeken. In Arousa heb ik nog een kennis Marcel opgezocht waarmee we zijn ervaringen van Pategonië gedeeld hebben.

In de baai van Vigo (zeer grote stad) het langste blijven hangen. Het paradijselijke eiland Ceis dat vóór Vigo ligt, de geweldige ankerplaatsen, Cangas, de dolfijnen rond de boot en het heerlijke weer zou je heel lang vast willen houden. Maar juist Vigo (meest smerige stad in de wijde omgeving) was de plaats waar Marlies de Flixbus naar Porto nam om weer te gaan werken. In de ankerbaai bij Vigo voorbij de Rande brug (zie foto) ontdekte ik wat waterlekkage bij de schroefas. Niet dramatisch maar toch. Toch maar terug naar Vigo waar ik bij Punte Lagoa een afspraak gemaakt heb bij de werf. Zij heben me geweldig geholpen en de Zeewind getakeld. Super aardige mensen en zeer hulpvaardig. Ze spreken nauwelijks Engels maar met Deepl translate kom je heel ver.

Met het vervangen van een paar sealringen was de klus weer snel geklaard en kan ik weer zorgeloos verder. Morgen de laatste dag Spanje en dan gaat de Portugese vlag in top. (ook weer zelf gemaakt door Marlies ;))

Omdat ik in Vigo een dagje moest wachten voor de onderdelen en de bezetting van de kraan gelijk maar weer een klusje gedaan. Een nieuwe lier op de mast gezet.